- Τανταλίδης, Ηλίας
- (1818 – 1876). Ποιητής. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και φοίτησε στην Πατριαρχική Σχολή. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης και στη φιλοσοφική του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Στην Κωνσταντινούπολη γύρισε 32 ετών (1841). Έπειτα όμως από 4 χρόνια έχασε εντελώς το φως του. Το Πατριαρχείο τον διόρισε τότε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου, μολονότι τυφλός, δίδαξε για 30 ολόκληρα χρόνια με τέτοια επιτυχία, ώστε αργότερα το Πατριαρχείο του απένειμε το οφίκιο του Μεγάλου Ρήτορα της Εκκλησίας. Ανάμεσα στους μαθητές του ήταν και ο Γ. Βιζυηνός. Ποιήματα άρχισε να γράφει από 16χρονος μαθητής, στη Σμύρνη. Έγραψε τις ποιητικές συλλογές Παίγνια (1837), Ιδιωτικά στιχουργήματα (1860) και Άσματα (1876). Επίσης τις μελέτες Παπιστικών έλεγχοι (1850), Το σχίσμα και ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος ο B’ (1873), Ινδική αλληλογραφία, Βιογραφία Στεφάνου Καραθεοδωρή κ.ά.
Dictionary of Greek. 2013.